آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و می‌تواند حتی در جوانان هم رخ دهد، اما احتمال بروز آن بعد از 45 سالگی افزایش می‌یابد. احتمال ابتلای زنان به آرتروز بیش از مردان است.
علائم و نشانه‌ها
علائم آرتروز زانو عبارتند از:
• دردی که در هنگام فعالیت افزایش یافته و با استراحت کمی بهتر می‌شود
• تورم
• احساس گرمی در مفصل
• خشکی زانو، خصوصاً هنگام صبح یا بعد از نشستن طولانی مدت
• کاهش توانایی حرکت دادن زانو که داخل شدن به اتومبیل و خارج شدن از آن، استفاده از پله‌ها یا راه رفتن را مشکل می‌کند
• شنیده شدن صدای غژغژ و تق‌تق، در هنگام حرکت دادن زانو
روش‌های درمان
اهداف اصلی درمان‌های آرتروز زانو عبارتند از تسکین درد و برگرداندن توانایی حرکت به زانو. عموماً برنامه درمان ساییدگی زانو شامل ترکیبی از موارد زیر خواهد بود:
• کاهش وزن: حتی کاهش مقداری کمی از وزن (البته اگر نیاز باشد)، به‌طور قابل توجهی درد زانوی ناشی از آرتروز را کم می‌کند.
• ورزش: تقویت عضلات اطراف زانو مفصل را پایدار کرده و درد را کاهش می‌دهد. حرکات کششی هم به حفظ توانایی حرکت و انعطاف‌پذیری مفصل زانو کمک می‌کنند.
• داروهای مسکن و ضدالتهاب: این داروها شامل گزینه‌های بدون نسخه مثل استامینوفن (تایلنول)، ایبوپروفن (آدویل، موترین)، یا ناپروکسین سدیم (آلوِ) می‌شوند. البته، نباید بدون مشورت با پزشک بیش از 10 روز داروی بدون نسخه مصرف کنید. زیرا استفاده بیش از این مدت احتمال بروز عوارض جانبی آن‌ها را بالا می‌برد. اگر داروهای بدون نسخه باعث تسکین علائم نشوند، پزشک یک داروی ضدالتهاب تجویزی یا داروهای دیگری که به کاهش دردتان کمک می‌کنند را برایتان تجویز می‌کند.
• تزریق کورتیکواستروئیدها یا اسید هیالورونیک به داخل زانو: استروئیدها داروهای ضدالتهابی نیرومندی هستند. اسید هیالورونیک هم به طور عادی، در زانو به عنوان یک مایع روان کننده وجود دارد.
• درمان‌های جایگزین: برخی درمان‌های جایگزینی که می‌توانند مؤثر باشند عبارتند از پمادهای موضعی دارای کاپسیاسین، طب سوزنی، یا مکمل‌هایی مثل گلوکزامین و کندرویتین یا اس-آدنوزیل متیونین (SAMe).
• استفاده از بریس: دو نوع بریس وجود دارد؛ یکی بریس‌های «وزن‌گیر »، که وزن را از روی زانوی درگیر برمی‌دارند؛ و بریس‌های «حمایت کننده »، که به عنوان تکیه‌گاهی برای کل زانو عمل می‌کنند.
• وسایل کمکی: استفاده از وسایلی مثل عصا، پوشیدن کفی‌ها یا کفش‌های ضدشوک، یا پوشیدن زانوبند مفید خواهد بود.
• فیزیوتراپی و کاردرمانی: اگر برای انجام فعالیت‌های روزانه با مشکل مواجه هستید، فیزیوتراپی یا کاردرمانی می‌تواند به شما کمک کند. فیزیوتراپ‌ها راه‌هایی برای تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری مفصل زانو را به شما آموزش می‌دهند. در کاردرمانی راه‌هایی برای انجام کم دردتر فعالیت‌های روزانه مانند کارهای خانه به شما آموزش داده می‌شود.
• تزریق: در این گزینه موادی مستقیماً به زانویی که درد می‌کند تزریق می‌شود. این تزریقات ظرف حدوداً یک روز شروع به اثرگذاری کرده و به مدت چند هفته یا ماه درد را کاهش می‌دهند. از آن‌ها بیشتر برای آرتروز‌های بسیار دردناک و حمله‌های ناگهانی ناشی از ریزش کریستال‌های کلیسم استفاده می‌شود.
• تزریق اوزون: نتایج یک کارآزمایی تصادفی شاهددار توسط دکتر متخصص زانو ، نشان داده که، تزریق اوزون به داخل زانو می‌تواند درد را کاهش داده و باعث بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به آرتروز زانو شود.
