دیابت چگونه بر سلامت پا تأثیر می گذارد؟ چه مشکلی در پا ممکن است در بیماران دیابتی ایجاد شود؟
دیابت می تواند در بسیاری از ارگان ها عوارض جانبی بسیار جدی ایجاد کند و منجر به عوارض مختلفی شود. یکی از این مشکلات ، پای دیابتی است. تقریباً از هر ۱۰۰ بیمار مبتلا به دیابت ۱۵ -۱۰ نفر زخم های مرتبط با دیابت دارند. شایع ترین مشکلات عروقی و اعصاب ناشی از دیابت در پاها به خصوص انگشتان پا و پاشنه پا است. زیرا تغذیه سخت تر می شود. به دلیل از بین رفتن احساس در اعصاب ، که به عنوان نوروپاتی توصیف می شود ، پای بیماران دیابتی خیلی سریع دچار آسیب می شوند. سه نوع اصلی اختلالات عصبی در پا وجود دارد:
اختلال اعصاب حرکتی:
تغییر شکل پاها هنگامی اتفاق می افتد که اعصاب حرکتی عملکرد خود را از دست می دهند. این ناهنجاری ها به نام پای پنجه ای ‘یا انگشت چکشی است. به دلیل ناهنجاری های مورد نظر ، برخی از نقاط پا فشار بیشتری نسبت به حالت عادی دارند. در بعضی از نقاط مانند کف پا اصلاً فشار وجود ندارد ، در حالی که در بعضی قسمت های کوچک فشار بسیار بالایی رخ می دهد. در این نقاط تحت فشار ، ابتدا کالوس ها ، سپس زخم ها ظاهر می شوند. به دلیل تغییر شکل ، کفش سبب پازدگی بیمار می شود.
اختلال اعصاب حسی:
در صورت آسیب دیدن اعصاب حسی، بیمار احساس درد نمی کند. در واقع, درد یک طرف خوب دارد. محافظ احساس درد ، افراد را از آسیب های مختلف محافظت می کند. به عنوان مثال ، هنگامی که شخصی با دست یا پای خود اجاقی را لمس کند ، بلافاصله آن را عقب می کشد. چون می سوزد و درد را احساس می کند. افراد دیابتی به دلیل اختلال در اعصاب حسی درد را احساس نمی کنند و پاهای خود را از اجاق نمی کشند و یا متوجه اشیاء خارجی در کفش نمی شوند. بنابراین ، پاهای آنها با گرما ، سرما یا اشیاء خارجی دچار زخم می شود.
اختلال در سیستم عصبی خودمختار:
سیستم عصبی خودمختار یک سیستم عملکردی خودمختار است. غدد عرق و چربی تحت تأثیر این سیستم عصبی قرار دارند. در مراحل پیشرفته دیابت ، وقتی اثر سیستم عصبی اتونوم کاهش یا از بین می رود ، عرق و غدد چربی عملکردی ندارند. پاها بیش از حد خشک می شود ، در نقاط خشک ترک ایجاد می شود ، زخم ها باز می شوند و میکروب ها از اینجا می توانند وارد شوند. استفاده از کرم مرطوب کننده هر روز برای از بین بردن خشکی پاها مانع ایجاد زخم پا می شود.
در نتیجه نوروپاتی دیابتی، یک مشکل مهم است که باعث تغییر شکل پا ، از بین رفتن احساس و خشکی پوست می شود. انجام اقدامات لازم برای از بین بردن اثرات این سه نوع نوروپاتی بسیار مهم است. زیرا در حال حاضر هیچ راهی برای درمان نوروپاتی وجود ندارد. در ضمن ، نباید فراموش کرد که ۲۵-۲۰ درصد دیابتی ها انسداد شدید عروقی دارند.
زخم پا در هر دو نوع دیابت دیده می شود:
آیا پای دیابتی مربوط به دیابت در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ است. یا در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ شایع تر است؟
زخم پا در هر دو نوع دیابت بسیار متداول است. با این حال ، بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ که در سنین بسیار جوانی شروع می شود و مدت طولانی طول می کشد ، در این مورد شانس کم تری دارند. طبق تحقیقات انجام شده ، خطر ایجاد زخم در پای بیمار مبتلا به دیابت در طول زندگی تقریبا ۲۵ درصد است.
آیا علائمی وجود دارد که نشانگر زخم پای دیابتی باشد؟
ناهنجاری های پا ، کالوس ، تغییر شکل ناخن ها باید در نظر گرفته شود. اینها سرنخ های زخم پا است که ممکن است در بیمار دیابتی ایجاد شود. اگر بیمار دارای مشکلات عروقی باشد ، پا رنگ پریده می شود، موها می ریزد و تاندون های پا بسیار برجسته می شوند. بیمار با چک کردن خود این علائم را می بیند ، با احتیاط از اینکه زخم باز خواهد شد به یک متخصص مراجعه می کند.
همانطور که بیماران دیابتی ممکن است دوره های بسیار دردناکی داشته باشند ممکن است گاهی اوقات هیچ دردی نداشته باشند. بیماران بیشتر از درد از سردی ، بی حسی و سوزن سوزن شدن شکایت دارند. به همین دلیل شکایات بیمار از درد برای متخصص اهمیت دارد. نکته مهم معاینه است.
